Możesz być jak skała. Nikt Ciebie nie ruszy. Tamci, którzy próbowali, połamali kości ,przy odrobinie szczęścia, tylko pocierpieli z bólu. Możesz być kamyczkiem, zawsze lądujesz cało, nawet jeśli w środku coś popękało. Może jesteś niczym piękny kwiat, dostojny i delikatny, w promieniach słońca roztaczający swój blask.Nie wykluczam, że przypominasz liście, które czasami muska wiatr. Obierasz kierunek, Ci wyznaczony , chociaż w głębi serca marzysz o czymś innym. Domyślam się, że Twoje ciało może być tylko Twoim osobistym więzieniem. Pragniesz rzeczy wzniosłych, ale nie masz odwagi,by je realizować. Czasami czujesz się niezrozumiany. Innego dnia przeklinasz życia. Chciałbyś być lepszym człowiekiem, ale coś idzie nie tak. Potykasz się, brudzisz, otrzepujesz. Znowu upadasz i idziesz dalej, no dobrze, czasami czołgasz. Ważne,że zmierzasz w dobrym kierunku. Nie znam Cię, nawet jeśli czasami mówimy do siebie "Cześć" z uśmiechem, albo podajemy dłoń. Kim jesteś mogę się domyślać, ale pewności nigdy nie będę mieć.Wiem jedno, chcesz być potrzebny. Pragniesz, żeby ktoś za Tobą tęsknił. Martwił się, gdzie jesteś, gdy nie ma Cię obok .Myślał w ciągu dnia, jak się czujesz. Płakał, gdy stanie się Ci coś złego. Chciał z Tobą przebywać, choćby nie miał nawet wolnej minuty. Odczuwał brak jakiejś cząstki siebie, gdy Ciebie straci. Przyjmował to co mu ofiarujesz i to odwzajemniał. Po prostu był, bez przerw, żadnego "ale", nieustannie. Nawet, gdy to maskujesz, wypierasz z głębi serca, to tli się w Tobie. Bez drugiego osoby, ten jeden fragment serca będzie pusty, bezfunkcyjny, obumarły. Człowiek nie może żyć bez człowieka, choćby zapierał się tego najmocniej na świecie. Pamiętajcie, że te najtwardsze skały, również ulegają rozkruszeniu.
0 komentarze:
Prześlij komentarz